Η αναγκαιότητα για έλεγχο του ιατρικού ιστορικού κατά τη διαδικασία αποζημίωσης από
ασφαλιστικές εταιρείες αναδεικνύει ένα ηθικό δίλημμα μεταξύ της προστασίας του
ασφαλισμένου και της αποφυγής αποζημίωσης. Στην προσπάθεια να αποφύγουν την
εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους, ορισμένες ασφαλιστικές εταιρείες απαιτούν τον
ηλεκτρονικό φάκελο υγείας κατά την ώρα της αποζημίωσης, αντί να πραγματοποιούν
αντίστοιχο έλεγχο στην έναρξη της ασφάλισης. Αυτή η πρακτική, παρότι ” νομιμοποιείται”
; από τους νόμους κάποιων ασφαλιστικών εταιριών, εγείρει ηθικά ζητήματα που
απαιτούν σοβαρή αναζήτηση.
Στην ουσία, ο έλεγχος του ιατρικού ιστορικού κατά την ώρα της αποζημίωσης μπορεί να
αποτελέσει μια τακτική αποφυγής των οικονομικών υποχρεώσεων. Η πρακτική αυτή
εγείρει ανησυχίες σχετικά με τον σεβασμό της ιδιωτικότητας του ατόμου και τον δίκαιο
χειρισμό των προσωπικών του δεδομένων. Η ασφαλιστική εταιρεία, με αυτόν τον τρόπο,
επιδιώκει να αποκτήσει πλήρη ενημέρωση για την υγεία του ασφαλισμένου μόνο όταν
αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της αποζημίωσης, προκαλώντας αντιφάσεις στην αρχή της
ισότητας και της διαφάνειας.
Η ηθική αξιολόγηση της πρακτικής αυτής πρέπει να επικεντρωθεί στον σεβασμό της
ιδιωτικής ζωής και την αναγνώριση της ανάγκης για ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων
της ασφαλιστικής εταιρείας και του δικαιώματος του ασφαλισμένου στην ιδιωτικότητα των
ιατρικών του δεδομένων. Η προστασία της υγείας του ατόμου δεν πρέπει να υπονομεύεται
από εμπορικούς σκοπούς, και οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να αναζητούν τρόπους για
να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους χωρίς να θίγουν την ευαισθησία των ιατρικών
πληροφοριών.
Σε κλίμα αυξανόμενης ψηφιακής επικοινωνίας, η κοινωνία πρέπει να θεσπίσει
αυστηρούς κανονισμούς που θα προστατεύουν την ιδιωτικότητα των πολιτών,
διασφαλίζοντας παράλληλα τη σωστή αξιολόγηση των απαιτήσεων αποζημίωσης. Εν τέλει,
η ασφαλιστική έρευνα δεν πρέπει να υπονομεύει την εμπιστοσύνη του κοινού στον τομέα
της υγείας και της ασφάλειας.
Αλέξανδρος Βοργίας