Η Ασφάλεια, στα νομικά και τα οικονομικά, είναι μια μορφή διαχείρισης κινδύνου, που χρησιμοποιείται πρώτιστα για να προστατεύσει ενάντια στον κίνδυνο πιθανών οικονομικών απωλειών. Ιδανικά, η ασφάλεια ορίζεται ως η δίκαιη μεταφορά του κινδύνου πιθανής απώλειας από μια οντότητα σε άλλη, σε αντάλλαγμα μιας λογικής αμοιβής. Στην πράξη, εντούτοις, η επιχείρηση της παροχής της ασφαλιστικής προστασίας καταλήγει συχνά στην προσφυγή στο δικαστήριο μεταξύ των ενδιαφερομένων. Γενικά, είναι μία σύμβαση, στην οποία ένα συμβαλλόμενο μέρος συμφωνεί να πληρώσει για τις οικονομικές απώλειες ενός άλλου συμβαλλόμενου μέρους, ως αποτέλεσμα ενός διευκρινισμένου γεγονότος.
Η απάτη γύρω από τις ασφαλίσεις τιμωρείται αυστηρά με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών. Όποιος δηλαδή μόνος του επιφέρει τη ζημιά για την οποία έχει γίνει η ασφάλιση στο αντικείμενο ή στον εαυτό του, με σκοπό να εισπράξει την ασφάλεια, τιμωρείται με φυλάκιση. Η ιδιωτική ασφάλιση δεν είναι υποχρεωτική. Μπορεί όποιος θέλει να ασφαλιστεί, καταβάλλοντας κάποιο συγκεκριμένο χρηματικό ποσό. Οι έμποροι, οι νομικοί, οι εργάτες κ.ά. ασφαλίζονται στα Ταμεία τους πληρώνοντας ένα ορισμένο ποσό κάθε μήνα.
Οι ασφαλίσεις είναι γενικά δύο ειδών: οι “ιδιωτικές” και οι “κοινωνικές”.
Στην περίπτωση ιδιωτικών ασφαλίσεων, εκείνος που θέλει ν’ ασφαλιστεί, απευθύνεται σ’ ένα ασφαλιστικό γραφείο, που αναλαμβάνει την υποχρέωση να τον αποζημιώσει για μια ορισμένη ζημιά που έχει από πριν συμφωνηθεί. Γι’ αυτήν την εξασφάλιση πληρώνει κάθε μήνα στο γραφείο εκείνο, ασφάλιστρο ένα ορισμένο ποσό. Η σύμβαση γίνεται με συμβόλαιο, όπου ορίζεται το αντικείμενο που ασφαλίζεται (κατοικία[1], ζώο, εμπόρευμα, καράβι[2], αυτοκίνητο, κατάστημα, μέλος του σώματος, η υγεία του ασφαλιζόμενου κλπ)., το ποσό της αποζημίωσης και το ασφάλιστρο (ποσό χρημάτων που θα πληρώνει κάθε μήνα ο ασφαλιζόμενος).
Ειδική κατηγορία ασφάλισης είναι η αντασφάλεια, στην οποία ο ασφαλιστής ασφαλίζεται σε άλλο μεγαλύτερο ασφαλιστή για τις αποζημιώσεις που ανέλαβε. Παραδείγματος χάρη, ένα μικρό ασφαλιστικό γραφείο ασφαλίζεται σε μια μεγάλη επιχείρηση βιομηχανίας για όλες τις αποζημιώσεις που έχει αναλάβει κι έτσι, σε περίπτωση που συμβεί κάποιο ατύχημα στο γραφείο, θα αποζημιωθεί από την επιχείρηση.
Άλλη κατηγορία είναι η αλληλασφάλεια. Σ’ αυτή, δυο και περισσότεροι ασφαλίζονται μεταξύ τους για τις ζημιές που θα συμβούν στον καθέναν απ’ αυτούς. Η ασφάλιση έχει αναπτυχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Έχει αναπτυχθεί και ιδιαίτερος κλάδος νομικής επιστήμης που ασχολείται με τις ασφαλίσεις και λέγεται ασφαλιστικό δίκαιο.
Τις κοινωνικές ασφαλίσεις τις έχει αναλάβει το Κράτος και τα διάφορα Ταμεία ή Ιδρύματα. Το κράτος ασφαλίζει τους δημόσιους υπαλλήλους και τους δίνει σύνταξη, όταν γεράσουν ή όταν πάθουν κάποια αναπηρία. Το ίδιο κάνουν και τα Ταμεία (Μετοχικό Ταμείο Στρατού, Ταμεία Συντάξεων Νομικών, Εμπόρων κλπ.) για καθέναν που εργάζεται στον αντίστοιχο ειδικό κλάδο.
Πηγή wikipedia